Lieve mensen,
Die Anne mensen, ze verdient een staande ovatie, een lintje van Willem Alexander himself… iets anders, in ieder geval iets moois! Inmiddels behoort ze tot de inboedel van huize Wagenvoort, een ambulant begeleidster, niet met een gouden randje, maar van goud! Wat ben ik toch onbeschrijflijk blij met je! Terwijl ik in een soort van in de overlevingsstand hier aankwam, zo ontzettend moe, nam jij de zorg voor Mees op je. Sterker nog, ik mocht niet veel meer doen. We zouden er bijna ruzie om krijgen ha ha. Je spande zelfs met Faye en Babette samen dat ik 2 uur per dag tijd voor mezelf moest nemen. Lieve Anne, dank je wel weer voor deze onvergetelijke tijd samen op Curaçao, voor je lieve zorg en geduld voor Mees, voor het ontzorgen en voor de fijne gesprekken, voor alle lol. Dank voor alles! Ferry, Renate en Gerrit, dank dat ik haar weer mocht “lenen” van jullie! Zeker in deze tijd! Ik ben me daar erg van bewust!
Vanmorgen stonden we met mixed feelings op. De laatste therapiedag alweer. De tijd gaat zó snel. Het is zó intensief! Wat was het een warm welkom en fijn weerzien op Curaçao van lieve Babette, lieve Faye en anderen, twee weken geleden. Wat een warm bad! Wat een prachtig team! Hun enthousiasme en liefde voor hun vak is zo voelbaar! Mees wordt zo gezien, er wordt gezien wat hij nodig heeft en hij groeit. Het is moeilijk om hem daar weer uit te halen… daar kan ik echt om huilen.
De therapie ging goed! Mees was ontspannen en werkte goed mee. Hij maakte de gebaren “dolfijn” en “douchen” weer en het lukt hem steeds vaker om het Ja knikken en Nee schudden goed in te zetten. Het Ja knikken, daar zie je hem nog wel over denken “Hoe moet dat ook alweer?”. Op die momenten helpen we hem. We prijzen hem de hemel in als hij het goed “verteld”. De watertijd was fijn en Mees was zichtbaar ontspannen, ondanks de gigantische wind en stroming in het bassin.
Na de therapie hebben we Babette een zelfgemaakt drijfhoutje gegeven met dat ze “aMEESing” is…en dat is ze! Wat een topper en wat gaan we haar weer missen! Ze heeft de rust in Mees teruggevonden, de rust waarin hij weer tot leren kan komen. We gaan thuis verder werken aan alles wat we hier aan tips hebben opgedaan. Het afscheid was moeilijk… het liefst ontvoeren we Babette, Chabelita en team mee naar Nederland!
Lieve mensen, waarschijnlijk is dit mijn laatste blog op Curacao! Dank jullie wel voor jullie lieve berichten, appjes, reacties en mails. Geregeld werd ik erdoor geraakt. Het was echt fijn om te merken dat zoveel mensen ons bijzondere mannetje en ons volgen! Het was fantastisch dat we deze weer reis konden maken. Het heeft Mees en ons weer zoveel gebracht! Dank dank dank voor deze kans!!
Het is ook fijn om weer naar huis te gaan. Er is veel gebeurd in de tijd dat we hier waren. Veel werk verzet! Het Timmermanshuus is nu volledig gestript en zal vanaf komende week stap voor stap weer opgebouwd worden. Er is gehooid en er zijn twee gezonde veulens geboren! Natuurlijk heb ik Bert, Liam en Patty ook erg
gemist, maar ook lieve andere mensen om ons heen. Zondag zijn we weer terug in Nederland!
Lieve groet en tot in Vorden en omgeving!
Louise
Bijgaand ook nog foto’s van het duiken van afgelopen woensdag!
Babette ziet Roos graag over een paar jaar terug als collega!
Dank je wel Marjolein voor de foto en voor je lieve belangstelling! Erg leuk dat je er was!
Alleen hiervoor willen we al direct weer terug he Anne?
