Lieve allemaal,
Wat vliegt de tijd! Alweer de vierde therapiedag vandaag..
Gisteren zijn we met zijn zessen uit eten geweest; erg gezellig en alweer zo’n ultiem vakantiegevoel!! We zaten vlak aan het water, met onze voeten in het zand, onder een grote rieten parasol… Beter kan toch haast niet..
Mees is wel moe ’s avonds. De therapie is intensief en duidelijk hard werken voor hem. Gelukkig lijkt hij wel over zijn jetlag heen en pakt hij zijn normale slaapritme weer een beetje op. Toen hij vanochtend vroeg wakker werd zeiden we ‘Mees ga nog maar even slapen’.. Vervolgens hield hij keurig een half uur zijn mond dicht! Maar slapen lukte niet meer. Ach, knappe vent!
Dus na een redelijk goede nacht konden we beginnen aan een nieuwe therapie-dag. Onderweg naar het therapiecentrum had Mees goed in de gaten wat er ging gebeuren. Erg veel zin leek hij niet te hebben (ik moet weer aan het werk).. Toch even doorzetten Mees…
Gelukkig was dit geen voorteken voor de rest van de therapie. Mees mopperde niet meer, lachte tijdens de watertijd en deed goed zijn best. We zagen dat hij er plezier in had. Zo fijn om te zien, je gunt hem dat plezier zo!
Hij begint echt te wennen aan het ritme en heeft er veel aan dat hij nu beter weet wat hem te wachten staat. Dit was ook een van de onderwerpen die we vandaag met Babette besproken hebben. Tijdens de therapie werken ze met picto’s om aan te geven wat klaar is en wat ze nog gaan doen. Dit geeft rust bij Mees.. Ook het vertellen van hoe lang iets gaat duren kan hem helpen, Babette noemde het voorbeeld van het tanden poetsen; ‘nog twee keer aan deze kant poetsen, dan nog twee keer aan deze kant.. En dan is het klaar’.
De mensen hier om Mees heen zijn fantastisch. Ze zetten zich volledig in en laten merken dat ze ook goed naar onze verhalen over Mees luisteren.. Aan het eind van elke therapie hebben we een gesprek met Babette waarin zij vertelt hoe het gegaan is. Wij krijgen dan ook de kans om vragen te stellen of vragen van haar over Mees te beantwoorden. We vullen elkaar aan.. Zo vertelden we haar laatst dat Mees het leuk vindt als ergens snelheid in zit. Dat hebben we geweten!! Vandaag hadden ze een soort surfplank in het water; Mees met Babette erop, en Kanoa duwde tegen hun voeten. Wauw!!! Dat was gaaf! Mees genoot! Prachtig om te zien (zie filmpje).
Een van de doelen van de therapie was het werken aan mondmotoriek en prikkelverwerking in de mond. Vandaag zijn ze daar ook mee verder gegaan. Mees heeft gekauwd op een kauwslang en ook op het dok laten ze Mees verschillende dingen voelen in zijn mond. Na de therapie terug in het appartement waren we op zoek naar Mees.. Wat spookt hij uit? En daar lag hij; op bed met de elektrische tandborstel. Zelf aangezet en zijn eigen tanden aan het ‘poetsen’!!! Wauw Mees! Een paar weken terug kregen we dit niet bij hem voor elkaar, zelfs het poetsen met een gewone tandenborstel was geen pretje.. Weer reden voor een feestje dus!! Hoe bijzonder toch elke keer..
En we zijn nog niet eens op de helft.. Zo benieuwd wat de rest van de therapie allemaal nog zal brengen!
Mees en Babette worden door Kanoa door het water geduwd, gaaf!!!
Hoera!! Mees heeft er weer veel meer plezier in!!
Babette (dolfijntrainster) met Kanoa.. Wat geweldig om te zien hoe bijzonder de band tussen die twee is!
Aan het eind van de therapie; een hele dikke kus van Mees voor Kanoa!! (en wij krijgen die kus niet zo makkelijk hoor…. ;))
