Dag lieve allemaal,
Na nog een laatste duik in het zwembad met Mees, een laatste rondje over Mambo Beach, langs de Starbucks voor een Frappachino (oid), een smoothie bij Chill en een laatste keer op onze blote voeten over het strand en door de zee zijn we met een óvervol, krakkemikkig transferbusje die steeds langzamer, al krakend en piepend de hoge brug bij Willemstad overging, richting het vliegveld gegaan.
En ergens moet het natuurlijk weer op zijn Wagenvoorts gaan…. Al maanden heb ik onze huisarts en kinderarts lopen bestoken over slaapmedicatie voor Mees voor de terugweg. Het zou namelijk niet voor het eerst zijn dat Mees midden in de nacht voor uren in de slappelach schiet, temidden van mensen die wél willen slapen…. De huisarts en kinderarts hadden alle begrip voor mijn stress, hebben gebeld met elkaar en wellicht overuren gemaakt…. en toen, jullie voelen hem al aankomen, besefte ik me tijdens het boarden ineens dat de medicatie nog keurig gekoeld in de koelkast van het appartement staat…. Wat stom! Ik weet niet of ik ze nog onder ogen durf te komen…. En de housekeeping van het appartement slaapt waarschijnlijk wonderbaarlijk goed vannacht ha ha….
Zowel op de heen- als terugreis hebben we met Mees gebruik gemaakt van DPNA assistentie op het vliegveld. Wij kunnen het iedereen aanraden die met zorgintensieve kinderen wil gaan vliegen. Het personeel van beide vliegvelden loodsten ons héél snel door de controles en douane. Héél fijn!
De crew in het vliegtuig was weer zó leuk en zorgzaam. Kwamen regelmatig even kijken en vragen hoe het ging. We hebben erg om en met ze gelachen en zelfs een klein aandenken gekregen.
Mees deed het wonderlijk goed tijdens de vlucht. Hij heeft geen oog dicht gedaan, schoot af en toe in de lach, was soms wat mopperig, kon het ondefinieerbare ontbijtje uit Curacao niet zo waarderen en lag languit bij Anne en mij op schoot naar kinderen voor kinderen filmpjes te kijken (Lang leve de Ipad!!), maar was over het algemeen heel rustig. (Ik kan dus meer op Mees vertrouwen kun je wel zeggen….)
Inmiddels zijn we na een bezoekje met Anne en Ferry aan de Starbucks ergens onderweg, weer thuis, waar onze helden zó goed op de boerderij én de paarden gepast hebben. Er is tijdens onze reis een prachtig hengstveulentje geboren bij onze Ol Metta merrie. Al met al een grote verantwoordelijkheid! Dank jullie wel voor jullie goede zorgen Lotte, Henry, Brenda, Chiel, Roelien en stagiaires Mandy en Danny én alle mensen die wellicht zo hier en daar meegeholpen hebben. Zonder jullie hulp hadden we deze prachtige reis niet kunnen maken! Ook lagen er lieve kaartjes met lieve berichtjes, stonden er bloemen, een heerlijke taart, een mooi windlicht en een welkom thuis pakket. Dat is heel fijn thuiskomen! Ontzéttend lief!!! Ook alle berichtjes via de app, facebook en mail. Ontzettend lief!!! Dank je wel lieverds!!!
Mees is inmiddels 29 uur wakker! De held! Zo een pizza eten en hup zijn bed in…. Morgenochtend kunnen we de zwemles op school natuurlijk niet missen! Back to school!
