Als jongleren uitbetaald werd waren we, als ouders (van zorgintensieve kinderen), schatrijk geweest! De ballen hoog houden om het goed te doen voor ons gezin, onze kinderen, voor Liam, Roos en Mees in ons geval, voor vrienden en familie en ja, ook ergens aan het eind van het rijtje voor mezelf, blijkt topsport! Ik merk dat er her en der, zo nu en dan, een bal valt. Menselijk zou je zeggen, maar als “van der Stelt” toch moeilijk te verkroppen hoor! De sollicitatie voor circus Renz blijft wat mij betreft nog even uit! Ik heb alleen een diepgewortelde wens dat zéker onze kinderen, maar ook iedereen dichtbij ons, de liefde voelt, ondanks of dankzij de goed- of minder goed gelukte acrobatische toeren die we uithalen.
Terwijl de paniek vandaag in Nederland echt los leek te barsten, mensen wc-papier hamsteren en bang zijn voor wat komen gaat, hebben Hanneke, Mees en ik een heerlijke middag gehad in Westpunt waar we tussen de majestueuze zeeschildpadden gesnorkeld hebben. Westpunt had vandaag ook Rustpunt kunnen heten, want de berichten over angst, egoïsme, hebzucht en graaierijen in supermarkten hebben ons niet bereikt. Zelfs niet toen we terugreden met de auto en het nieuws luisterden over het Corona-virus. Op de radio werden alleen de nieuwe besmettingen gemeld. Geen berichten over geschrapte vluchten of grenzen die op slot gaan. Pas toen we weer terug waren in het huisje, stroomde mijn telefoon over met appjes. Tranen stroomden over mijn wangen, want Bert, Liam, Roos en Ilse zouden komen. Het is allemaal onzeker geworden… Lieve mensen, laten we voor elkaar blijven zorgen, blijven delen, ons hart openstellen en zorgzaam zijn, juist in dit soort tijden. Laat de angst niet regeren! Als wij als volwassenen al niet de rust kunnen bewaren, hoe beangstigend moet dat dan zijn voor onze kinderen?
Ondertussen hou ik nauw contact met Tiny Koning. Zij heeft me geholpen om deze reis te plannen. We bekijken het per moment. Ik weet gewoon niet wat verstandig is nu.
Terwijl ik mijn blog schrijf dobbert Mees nog heerlijk rond in het zwembad. Wat kan ik soms jaloers zijn op die gozer. Wat een zorgeloosheid! Hij neemt het leven zoals het komt. Daar kunnen wij allemaal nog veel van leren…
Een lieve groet uit Curcacao! Dank voor de lieve berichtjes. Pas goed op jezelf en elkaar!
onze huisvriend (en croissantdief)
