Lieve mensen,
We don’t grow when things are easy; we grow when we face challenges… Mees is één grote bijzondere uitdaging vanaf de dag dat hij geboren werd. Zes weken te vroeg! Hij ging zelfs de uitdaging met het leven aan in de eerste weken, waardoor het nog even spannend werd…
Mees maakt ons aan het lachen, laat ons genieten van kleine dingen, kleine stapjes in zijn ontwikkeling. Laat ons zien wat echt belangrijk is; liefde en verbondenheid! Mees heeft ons gevormd als gezin. Hij maakt ons trots, verbindt ons, maakt ons geduldiger, hij zorgt er geregeld ook voor dat we ons zorgen maken, dat we ons machteloos voelen door de situatie waarin hij verkeert, dat we intens moeten huilen, maar hij maakt ons ook draag- en daadkrachtig. Hij laat ons doorzetten! Hij stelt ons voor kleine én grote uitdagingen! Hij maakt mij bewuster van hoe trots ik ben op onze prachtige kinderen en hoeveel ik van ze hou! Hoeveel ik van Bert hou!
Zo zijn we ook de uitdaging aangegaan om voor de tweede keer naar Curacao te reizen om samen met het team van het CDTC te zoeken naar hoe Mees weer beter tot leren kan komen. Dat is niet alleen een zoektocht maar zeker ook een uitdaging! Dit alleen al omdat alle gebeurtenissen van afgelopen jaar teveel zijn geweest voor Mees en hij daardoor een terugval in zijn ontwikkeling heeft laten zien.
Vanmorgen ben ik na een lekker ontbijtje op “onze” veranda naar het CDTC gegaan voor een workshop van Babette. De workshop ging over mondmotoriek en eet- en drinkproblematiek. Mees maakt een verlate orale fase door waardoor hij al het (on-)denkbare wat enigszins past of nét niet, in zijn mond stopt. Dat kan duiden op een ondergevoeligheid in het mondgebied waardoor hij alles met zijn mond wil voelen. Prikkels wil ervaren!
We weten van vorig jaar dat Mees een óvergevoeligheid liet zien rond en in het mondgebied. Tanden poetsen was een grote strijd… Daar heeft Babette toen de eerste voorzichtige stappen in gezet waardoor we nu zijn tanden op een acceptabele manier kunnen poetsen.
Om sneller de orale fase, waarin hij nu zit en waarin hij op zoek is naar stevige prikkels, door te komen zal Babette met Mees ook gaan werken aan het kauwen. Mees is een slechte kauwer en eet eigenlijk geen harde voeding (denk bijv. aan wortels en appels). Door hem een alternatief te geven voor de steentjes die hij in zijn mond wil stoppen, kan het zijn dat hij niet meer zo op zoek gaat naar deze prikkels. Ook is het advies om dagelijks door te blijven gaan met de vibrerende pen om meer balans in de gevoeligheid van zijn mond te brengen. Babette vindt het belangrijk om bij mondoefeningen een spiegel te gebruiken zodat Mees kan zien wat er gebeurd. Om de alertheid te verhogen in het mondgebied kun je wisselen met temperaturen van het voedsel of het drinken. Het was interessant en ook direct te vertalen naar Mees!
Aan het begin van de middag had Mees weer therapie. Hij voelde zich duidelijk minder goed dan gisteren. Morgen zullen we hem een pijnstiller geven. Misschien kan hij daardoor wat makkelijker de therapie volgen. Toch genoot hij ook van de tijd met Chabelita en Babette.
Tijdens de therapietijd was er ook een workshop van Ricarda (fysiotherapeut)over Sensorische Integratie en prikkelverwerking. Mees heeft een ernstig verstoorde prikkelverwerking. S.I.- therapie is een methode om verbetering te brengen in de prikkelverwerking. Mees is onvoldoende in staat om prikkels te filteren. Zo is het gauw te druk voor hem, maar voelt hij aan de andere kant veel te laat pijn en zijn we wel eens een week kind aan huis geweest bij de huisarts om verband te wisselen vanwege ernstige brandwonden.
Door S.I. oefeningen te integreren in het dagelijks leven kunnen we als ouders, zonder dat we nou uren kwijt zijn, werken aan zijn prikkelverwerking. Je kunt dan denken aan hem bijv. harder (zonder pijn te doen) af te drogen, of door zijn dekens strak in te stoppen zodat hij diepe druk ervaart. We kunnen hem laten voelen (sponsjes en borsteltjes) of laten balanceren (ponyrijden of trampoline springen). Door deze prikkels ontstaan nieuwe verbindingen die goed zijn voor de ontwikkeling.
Ricarda gaf aan dat de basis goed moet zijn, voordat er verder gewerkt kan worden aan de ontwikkeling. De basis bestaat uit een goed evenwicht, goed kunnen voelen en diepe waarneming (je bewust zijn van je lichaam). Op deze basis kun je verder werken aan andere vaardigheden (zie het schema). Ik denk dat die basis bij Mees nog veel stabieler moet worden voordat hij verder kan leren en we hier in Nederland verder aan moeten werken.
Vanavond heeft Anne heerlijk gekookt en daarna zijn we met ons voeten in zijn strandzand en een drankje in de hand, in luie stoelen, vlak aan het water naar de ondergaande zon gaan kijken… Zo kom je, na zo’n leerzame dag, wel in de relaxmodus! Ook Mees genoot en leek wat beter te pas!
Terwijl het bij jullie langzaam licht wordt, duiken we hier ons bed in. Geniet mee van de foto’s! Tot morgen!
Mees, Roos, Anne en Louise
